ตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุน หรือคำสั่งป้องกันเป็นคำสั่งที่กำหนดกับทางโบรกเกอร์เพื่อทำการปิดสถานะโดยอัตโนมัติเมื่อราคามุ่งหน้าไปยังระดับใดระดับหนึ่ง คุณสามารถกำหนดคำสั่งป้องกันเพื่อลดขนาดการขาดทุนหากตลาดเคลื่อนตัวไม่ตามคาด

ตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุนเป็นคำสั่งที่ใช้ระงับความเสี่ยงมากกว่าใช้เพื่อทำกำไร ไม่ใช้ทุกคนรู้วิธีการใช้คำสั่งเพื่อยับยั้งความเสี่ยง จึงไม่ใช่มันในกลยุทธ์ของพวกเขาจึงอาจทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่ค่อยดีตามมา

หนึ่งในกฎการจัดการเงินคือ “ควบคุมความเสียหายของทุกดีลให้ไม่มากไปกว่า  5% ของยอดเงินคงเหลือ” หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุนจะไม่ออกไปเกินกว่าตำแหน่งจุดที่ระบุไว้โดยจะขึ้นอยู่กับปริมาณของออเดอร์ในแต่ละดีล แต่กฎนี้ไม่ได้เหมาะสมในทุกสถานการณ์ ตามกราฟระยะเวลายาวแล้วตำแหน่งหยุดด้านล่างมีความจำเป็นที่ต้องพิจารณาถึงส่วนต่างและระดับสูงกว่านั้นก็มีความสำคัญในการบรรลุหลักการหยุด/ผลกำไร 1:3 การตั้งค่าระดับหยุดก่อนขาดทุนในกราฟระยะเวลา 15นาทีแสดงถึงผลกำไรที่ไม่เพียงพอ ขณะที่กำหนดมันไว้สูงกว่าเดิมแสดงถึงส่วนต่างของราคาที่ตามมา สำหรับนักเก็งกำไรที่ต้องการเดินเกมเชิงรุกอาจไม่ต้องการแนวโน้มเช่นนี้ เนื่องจากเมื่อปริมาณออเดอร์เพิ่มขึ้น ขนาดของการหยุดจะลดลงดังนั้นมันควรวางไว้ตรงไหนกัน?

อย่างแรกคุณต้องตัดสินใจว่าตรงไหนที่ปลอดภัยในการวางตำแหน่งหยุดก่อนขาดทุนในสถานการณ์นั้นๆ หากคุณใช้ช่องทาง ต้องกำหนดตำแหน่งหยุดไว้นอกขอบเขตช่องทาง หากคุณใช้ระดับแนวรับ/แนวต้าน ก็ต้องวางไว้ต่ำ/เหนือระดับนี้ ดังนั้นกรณีที่มีการฝ่าตัวผ่านขอบเขตหรือช่องทางออกไป แนวโน้มอาจย้อนกลับและเงินคุณจะปลอดภัย หากไม่มีทั้งขอบเขตหรือช่องทางอยู่โดยรอบ จากนั้นออปชั่นที่ดีที่สุดของการกำหนดตำแหน่งหยุดก่อนขาดทุนจะอยู่เหนือหรือต่ำกว่ากราฟแท่งเทียนการขายหรือการซื้อก่อนหน้า มีตัวบง่ชี้มาตรฐานหลายส่วนที่จะช่วยกำหนดตำแหน่งออกนั้นคือเส้น Bollinger และ Parabolic สำหรับเส้น Parabolic นั้นมีการใช้อย่างง่ายดายคือจะกำหนดตำแหน่งหยุดไว้ในตำแหน่งตัวบ่งชี้และ Bollinger  ใช้งานตามกฎของช่องทาง

หลังจากกำหนดตำแหน่งว่า “เหนือ” และ “ล่าง” คุณต้องดูช่องทางระหว่างตำแหน่งเข้าที่คาดไว้และตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุน หากมีการขาดทุนที่น้อยกว่า 5% และผลกำไรสามารถรองรับได้จากนั้นคุณก็จะเข้าสู่ตลาดได้อย่างปลอดภัย 

ข้อมูลตามนี้ไม่เพียงพอที่จะชี้ว่าตำแหน่งออกจากสถานะไหนควรกำหนดตามปกติแล้ว หากการขาดทุนออกมามากกว่า 5% และผลกำไรเพิ่มขึ้นอย่างมาก ก็ควรรอจนกว่ามีช่วงเวลาที่เหมาะสม ถ้าหากระดับการหยุดนั้นค่อนข้างต่ำ ก็ควรปล่อยไว้สักระยะ จนกว่าราคามุ่งหน้าไปยังพื้นที่แดนบวกจากขาเข้า ตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุนอาจเริ่มต้นเคลื่อนตัวหลังจากนั้น ตามกฎของ “กราฟแท่งเทียนก่อนหน้าจากด้านบน/ด้าน่าง” ก็อาจไปหาราคาในตำแหน่งที่มันได้สูญเสียโมเมนตัมไปและเตรียมการย้อนตัว ด้วยการนี้เองตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุนแบบลอยตัวจึงถูกออกแบบมา แต่มันก็ไม่ได้ใช้การเสมอไปเนื่องจากมีข้อกำหนดอยู่อีกด้วย 

ด้วยแนวทางการจำกัดความเสี่ยงเช่นนี้อาจทำให้ยากต่อการทดสอบกลยุทธ์และคำนวณผลตอบแทนรายเดือน อย่างไรก็ตามมันยังมีความยืดหยุ่นมากกจากขนาดของตำแหน่งการหยุดก่อนขาดทุนที่ระบุไว้